Περιστατικό στα βαφτίσια του εγγονού του Βαχλιώτη (λογικά καλοκαίρι του 1944) από το σπάνιο βιβλίο του Νικόλα Παπαδόπουλου «Άρης Βελουχιώτης – Κώστας Ξηρομερίτης» [1967] με τον Άρη σε ρόλο…νονού στο χωριό Βάχλια Αρκαδίας:
«Τη μέρα που έφτασα κι εγώ και τράβηξα για το αρχηγείο της μεραρχίας, είδα παραξενεμένος μια ασυνήθιστη πανηγυρική συγκέντρωση. Αξιωματικοί της μεραρχίας, μαυροσκούφηδες, αντάρτες και κόσμος με τα γιορτινά τους, όλοι ανακατεμένοι. Ρώτησα κάποιον γνωστό:
– Τι γίνεται, γιατί αυτή η σύναξη;
– Βαφτίσια, μoυ λέει, βαφτίζει ο Βελουχιώτης το παιδί του γιου του Βαχλιώτη.
– Βρε τι λες; Έχουμε και βαφτίσια λοιπόν. Ε καλά τα κατάφερε ο Βαχλιώτης, αφού κάμνει κουμπάρο τώρα τον Βελουχιώτη, ποιος θα τολμήσει απ’ τους ντόπιους τουλάχιστο να τον ξανακλείσει σε στρατόπεδο;
Πράγματι, σε λίγη ώρα, έξω η μεγάλη αυλή του μιανού κονακίου είχε γεμίσει από κόσμο. Αξιωματικοί, μαυροσκούφηδες αντάρτες, κόσμος, παπάδες, ψαλτάδες, κολυμπήθρες κι ότι άλλο χρειάζεται για μια βάφτιση… κι ο Βελουχιώτης ανασκουμπωμένος, με την πετσέτα για να κρατήσει το βαφτισιμιό, όπως άλλωστε γίνεται.
– Και το όνομα αυτού; Λέει ο παπάς.
– Μηνάς, απαντά ο Βελουχιώτης (πονηρός κι αυτός είχε ρωτήσει πως λέγαν τον παππού του μωρού).
– Βαφτίζεται ο δούλος του Θεού Μηνάς, ειs το όνομα του Πατpός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος…
– Στάσου ουρέ παπά… ακούγεται ξαφνικά μια φωνή κι ένας μαυροσκούφης αρματωμένος σαν αστακός, σωστός γύφτος στη μούρη πετάγεται πίσω από τον Βελουχιώτη μπροστά. “Ηγώ παπά θέλου κι Άρης”.
– Βαφτίζεται ο δούλος του Θεού…Μηνάρης, λοιπόν αφού το θέλεις παλικάρι μου κι εσύ ειs το όνομα του Πατpός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος!
Βρε τον πανέξυπνο παπά!!! Μπράβο του! Δε σκόνταψε καθόλου – κι ο κόσμος γύρω ξεράθηκε στα γέλια!»
istories4050 